Brussel is niet minder beroemd om zijn schoonheid dan andere Europese steden, maar zijn charme is iets anders - minder oorlogszuchtig, meer zakelijk. Beïnvloed door het koopmansverleden van de stad. Dit belette echter niet dat het een van de meest pittoreske reservaten van gotische architectuur in Europa werd. Dus, wat te zien in Brussel in 1 dag alleen? Deze vraag probeerden we te beantwoorden door de meest optimale route samen te stellen om de stad te leren kennen.
Hoe kom je van het vliegveld naar het centrum
Om van de luchthaven van Charleroi naar het centrum te komen, kunt u een van de drie opties gebruiken: neem de bus, ga met de trein naar de stad met een overstap of bestel gewoon een taxi.
- De Brussels City Shuttle rijdt van de luchthaven naar de stad. De eerste bus vertrekt om 07:55. De vluchten gaan door tot middernacht. Als je geld wilt besparen, boek dan je ticket online - dan kost het je 14 euro. Als u direct ter plaatse koopt - 17 euro. De reis duurt gemiddeld 55 minuten. Houd er rekening mee dat het ticket de volgende dag tot 04.00 uur geldig is. Dat wil zeggen, u moet het bestellen voor de datum en niet voor het specifieke tijdstip van vertrek van de bus.
- Helaas kun je niet zonder overstappen als je absoluut met de trein wilt reizen. Om te beginnen, moet je een bus nemen naar het station Charleroi Sud (lijn A). De reis duurt ongeveer 17 minuten. Het ticket kan online worden gekocht of bij de automaat bij de uitgang van de luchthaven nummer 2. Het ticket kost je 15,5 euro, maar het dekt zowel de bus als de trein. De weg duurt anderhalf uur. De bussen beginnen om half zes 's ochtends te rijden. Houd er rekening mee dat er 's nachts geen treinen of openbaar vervoer rijden, dus als u een nachtvlucht heeft, moet u op de luchthaven overnachten of een taxi nemen.
- Een taxi is zonder twijfel de meest comfortabele optie. Ze worden de klok rond geserveerd op basis van wie het eerst komt, het eerst maalt, dus wachttijden kunnen oplopen tot 15 minuten. Toegegeven, de prijs schiet omhoog - een reis kan 93 euro kosten in een economy class-auto en 123 euro in een minibus. U kunt vooraf een taxi reserveren, waarna u direct bij de uitgang van de aankomsthal wordt opgewacht. De chauffeur zal een bordje met uw naam hebben, zodat het risico om te verdwalen minimaal is.
Koninklijk paleis
Tussen de schaduwrijke steegjes van het Brusselse Park ligt het Koninklijk Paleis verborgen, dat vandaag vooral gebruikt wordt voor officiële recepties. Geografisch gezien was zo'n locatie buitengewoon succesvol en daarom werd al in de twaalfde eeuw het kasteel Cowdenberg op dezelfde plek gebouwd. Het heeft meer dan vijf eeuwen gestaan om door brand te worden verwoest. Al snel begon het gebouw te worden gerestaureerd, maar het was slechts een bleke schaduw van het Koninklijk Paleis dat we vandaag kennen.
Echte glans en grootsheid werden de attributen tijdens het bewind van Leopold II, die vond dat hij het verdiende om in meer luxe te leven, en niet alleen de oppervlakte van het gebouw aanzienlijk uitbreidde, maar het ook een echte personificatie maakte van de macht van de koninklijke stroom. Tegenwoordig kan elke toerist de Troonzaal gratis zien, en de Spiegelzaal, waarvan het plafond niet bezaaid is met sterren, maar met scarabeeën, en elf gouden potten die de provincies van België vertegenwoordigen.
Kathedraal van St. Michael en Gudula
De kathedraal staat op de Torenberg-heuvel, wat de toch al aanzienlijke hoogte nog belangrijker maakt. Aanvankelijk - vanaf de elfde eeuw - was er een kleine Romaanse kerk van St. Michael, die geleidelijk werd herbouwd, maar in overeenstemming met de kanunniken van de gotiek. Vandaag, in het uiterlijk van de kathedraal, overlappen deze twee stijlen harmonieus. Eeuwen gingen voorbij en geleidelijk groeide de stad. Nu staat de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal op de grens tussen Oud en Nieuw Brussel.
Enorme stenen trappen leiden naar de hoofdingang van de tempel en heilige beelden kruipen onder de gewelfde plafonds. De kleurrijke glas-in-loodramen met scènes uit het leven van de Maagd Maria, gemaakt tijdens de Renaissance, evenals de belangrijkste preekstoel van de kathedraal, ontworpen in de barokstijl, zijn bijzonder verrukkelijk. Het is vrij symbolisch versierd - aan de voet zijn er scènes van de verdrijving van Adam en Eva uit de Hof van Eden, en daarboven - de Moeder van God met het Kind en de Slang, doorboord door een speer. In de kathedraal worden vaak orgelmuziekavonden gehouden.
Monument voor Charles Buls
Belgen staan bekend om hun liefde voor hun nationale helden door de eeuwen heen. Bovendien wordt de status van "helden" niet alleen toegekend aan generaals of beruchte waaghalzen, maar ook aan die mensen die het land naar voren hebben geschoven. Dat was de burgemeester Charles Buls, die in de geschiedenis van België bleef als een groot staatsman die zijn bijdrage leverde aan de ontwikkeling van de stedelijke economie en aan de verbetering van het land als geheel. Zijn faam brandde het meest briljant aan het begin van de negentiende en twintigste eeuw.
Vandaag zit de toch al middelbare leeftijd Charles Buls nog steeds ontspannen aan de rand van de fontein, moe van een wandeling. Een hond vliegt naar de grote figuur, die hij zachtjes op het hoofd klopt. Charles drukt zijn hoed tegen zijn borst en verwelkomt elke gast uit de toekomst.
Koninklijke galerijen van Sint-Hubertus
De galerijen van Saint Hubert vinden de perfecte balans tussen commerciële geest en hoge stijl. Ze bevinden zich langs een lange gang bedekt met een glazen dak dat veel licht binnenlaat. Hun ontdekking vond plaats in het midden van de negentiende eeuw. Volgens het plan bestond de doorgang uit drie delen: respectievelijk de galerijen van de Koning, Koningin en Prins.
Het gebouw voldeed aan alle eisen van de toen populaire neorenaissance. Natuurlijk konden hier alleen de meest prestigieuze winkels worden gevestigd, die niet minder trots zijn op hun geschiedenis dan de galerijen zelf. Hier vindt u antieke sieraden, handgemaakt bestek, elegante hoeden en handschoenen, maar ook chocolade van de meest bekende merken. De Sint-Hubertusgalerijen werden, ondanks hun commerciële oriëntatie, regelmatig de plaats waar de Belgische intelligentsia hun tijd doorbracht.
Alexandre Dumas, Victor Hugo en andere meesters van het woord waren frequente gasten van deze plek. En vandaag zijn hier een aantal van de oudste boekhandels, een bioscoop, een theater, een fotogalerij en het Museum van Brieven en Manuscripten geopend. Hier kun je de archieven bekijken van veel beroemde mensen uit hun tijd, van Brigitte Bardot tot Albert Einstein.
Berg van kunst
The Mountain of Arts is een van de beste uitkijkplatforms in de stad. Het bevindt zich in het historische deel en dankt zijn oprichting aan koning Leopold II, die aan het einde van de negentiende eeuw besloot het uiterlijk van de stad enigszins te "corrigeren". Het toen dichtstbevolkte gebied, Saint-Roche, leek hem overbodig. De oplossing was simpel: alle gebouwen werden door de kroon opgekocht en ter sloop opgegeven. Helaas was dit het einde van de fondsen. Een tijdje glom de heuvel met een kaal hoofd.
Een tiental jaar later gingen ze actief op zoek naar fondsen - de Wereldtentoonstelling naderde, wat een waanzinnige toestroom van gasten uit het buitenland betekende. Een tijdelijke tuin verscheen op de heuvel, een monumentale trap en zelfs fonteinen - het water stroomde over de heuvel. Zoals gewoonlijk werd met het einde van de tentoonstelling het 'tijdelijke' karakter van het park vergeten en konden de stedelingen tientallen jaren genieten van de toch al geliefde stilte van de groene vlek op de kaart van de zich snel ontwikkelende stad.
Gelukkig was de laatste transformatie het meest succesvol. Het uiterlijk van de Berg der Kunsten is sinds de jaren dertig van de vorige eeuw eigenlijk niet veranderd. Aan het ensemble kwam een einde toen aan weerszijden van het begroeide plein de gebouwen van het Congres en de Koninklijke Bibliotheek verschenen.
Grote opluchting voor Lord Everard
Het Zvezda-huis met een pompeuze zuilengalerij past perfect in het totaalbeeld van de wijk Grote Markt. Het is niet alleen beroemd om zijn uiterlijk, maar ook om de stedelijke legende die vertelt over Lord Everard, die ooit de heer des huizes was. Hij ging de geschiedenis in als een van de meest vurige patriotten. Ondanks het feit dat de jaren van zijn leven in de veertiende eeuw vielen, en na vijf eeuwen was hij niet vergeten.
Op het einde van de negentiende eeuw creëerden Brusselse ambachtslieden een hoogreliëf met een afbeelding van deze held in kleuren. Er wordt aangenomen dat hij zijn dood net op de Grote Markt vond. Volgens de legende zal je wens uitkomen als je zijn hand aanraakt. Of het waar is of niet is moeilijk te zeggen, maar de jaren gaan voorbij en Lord Evarards handpalmen worden steeds meer versleten.
Pisende jongen
Hoogstwaarschijnlijk werd dit schokkende monument in de veertiende eeuw opgericht. Het werd meer dan eens gestolen en helaas is het beeld dat we vandaag zien ook niet origineel. Waarom was het nodig om zo'n vreemd standbeeld te maken en het te installeren op de zeer drukke kruising van de straten Chen en Etuve? Er zijn meerdere opties. De meest bekende is ontworpen in een heroïsche stijl. Naar verluidt hadden de ooit vijandige troepen de stad omsingeld, die niet klaar was voor een lang beleg.
Ze stonden op het punt de lont aan te steken en de stadspoorten op te blazen, maar een jongen urineerde recht vanaf de stadsmuur, waardoor de lont doofde. Een even populaire versie beweert dat ooit - in de twaalfde eeuw - een tweejarige baby koning zou worden, waar de talrijke oppositie het niet mee eens was. De aanhangers van de echte koning hingen de wieg van de vorst aan een boom, waaruit hij zijn vijanden "bewaterde" terwijl de beslissende slag duurde.
De derde legende is min of meer waar. Naar verluidt is de zoon van een van de rijkste mensen van Brussel ooit verdwenen. Toen de erfgenaam werd gevonden, ontlastte hij zichzelf. Blij met dit resultaat, beval de vader een standbeeld van zijn zoon te gieten om het moment van eenheid te vereeuwigen. Welke versie je ook volgt, het is zeker de moeite waard om het hoofdsymbool te zien!
Grote Markt
De Grote Markt wordt terecht beschouwd als een van de meest majestueuze van de stad, maar is niet verstoken van gratie. Het moderne meesterwerk van de gotische kunst verscheen in de grijze oudheid. Voor de aanleg van het eerste plein (in de twaalfde eeuw) moesten de moerassen drooggelegd worden. Het werk heeft zijn vruchten afgeworpen - later vonden hier alle belangrijkste gebeurtenissen in het leven van de stad plaats.
Met het plein vonden een aantal onverwachte transformaties plaats. In de dertiende eeuw werd hier bijvoorbeeld de Broodwerf gebouwd, die na enkele decennia veranderde in het King's House - de kostbaarste schat van het plein. De bloeitijd van de Grote Markt kwam ten tijde van de rijkdom van de gilden - de luxueuze barokke huizen werden al snel aangevuld met gotische monumenten, die vandaag nog steeds als werelderfgoed worden beschouwd.
Gemeentehuis
Dit prachtige monument in laatgotische stijl is een van de belangrijkste symbolen van de hoofdstad en de belangrijkste dominant van de Grote Markt. De bouw begon in de vroege jaren van de vijftiende eeuw. Het was een aaneenschakeling van bouwkundige missers, die samen een uitstekend resultaat gaven. Aanvankelijk werd alleen een klokkentoren met een linkervleugel herbouwd, daarna werd aangenomen dat symmetrie symmetrie moest blijven - het was nodig om de rechtervleugel te voltooien, wat - oh, horror! - bleek korter te zijn dan de linker.
Om het scheve perspectief glad te strijken, besloten ze de toren te vervangen, die al snel een van de hoogste gebouwen in Brussel werd. Het wordt bekroond met de figuur van de aartsengel Michaël, de patroonheilige van de stad. Hij overwon de demon die aan zijn voeten lag. Helaas is de gevel van het moderne stadhuis niet volledig bewaard gebleven - de Franse soldaten hebben het grotendeels vernietigd. De laatste restauratie vond plaats in het midden van de twintigste eeuw, toen de meeste beelden op de gevel verschenen. Toeristen kunnen het monument niet alleen van buitenaf bekijken, maar ook van binnenuit.
Koningshuis
Het is moeilijk om zomaar een ander gebouw te noemen, dat net zo vaak van uiterlijk veranderde. En het Koningshuis had veel kansen, want het verscheen in de dertiende eeuw op de Grote Markt als broodmagazijn. Al snel begonnen hier geen bakkerijproducten, maar criminelen weg te kwijnen - het toekomstige King's House werd een gevangenis. De schaduw bedekte het gebouw niet lang en al snel werd het het woonhuis van de hertogen en veranderde het van uiterlijk in een meer passend huis.
Het lijkt erop dat van een hertog naar een koning een behoorlijk lange weg is, maar het kan ook worden ingekort als de koning niet echt is. We hebben het over de tijd van de Napoleontische veroveringen, toen een Franse gouverneur zich in Brussel vestigde, die in feite de koning verving. Elke nieuwe eigenaar veranderde het gebouw naar zijn behoeften, maar de meters werden opnieuw ingesteld in de negentiende eeuw, toen de oude tekeningen naar boven kwamen, volgens welke het gebouw werd gereconstrueerd.
Tegenwoordig is het een voorbeeld van de gotische kunst van de vijftiende eeuw. Binnen zijn er exposities van het stadsmuseum, waar, onder de meesterwerken van de schilderkunst, alle 650 kostuums worden bewaard, die op verschillende tijdstippen werden geschonken aan het standbeeld van Manneken Pis.
Gilden waren van groot belang voor de ontwikkeling van de stad, omdat zij lange tijd echt aanzienlijke fondsen bezaten. En de meesten kozen ervoor om op de Grote Markt te zitten. Dus in het gebouw van het Bakkersgilde, dat de "Koning van Spanje" wordt genoemd, bevindt zich op de begane grond een café met dezelfde naam, waar bierliefhebbers meestal worden geadviseerd. Het schuttersgilde bevindt zich in de "Wolf".
Het gebouw is vrij eenvoudig te onderscheiden - de draak Python is afgebeeld op de gevel, die door Apollo met een boog is geschoten. Het gebouw van het fourniturengilde, "Fox", onderscheidde zich door de aanwezigheid van Atlantiërs die de gewelven van de eerste verdieping ondersteunen, evenals de aanwezigheid van een vergulde vos, die bij de ingang zit. Misschien is het enige gebouw waarvan het ontwerp geen vragen oproept, de "Hoorn". De bovenste verdieping is gemaakt in de vorm van het achterschip, wat subtiel aangeeft dat het toebehoort aan het schippersgilde.
Cacao- en Chocolademuseum
België is een van de belangrijkste chocolademakers ter wereld, maar chocolade verscheen hier pas in het midden van de achttiende eeuw en werd aanvankelijk uitsluitend voor medicinale doeleinden gebruikt. Het is aan de Belgen om de eerste gevulde snoepjes te maken, zonder welke het moeilijk is om je de wereld van snoep vandaag voor te stellen! Het Chocolademuseum is geenszins enorm - het is een gezellig huis van twee verdiepingen, dat zich verbergt in een van de steegjes die van de Grote Markt aflopen.
Als je bang bent om te verdwalen of de kaarten niet vertrouwt, vertrouw dan op je neus - de geur van gesmolten chocolade is moeilijk te verwarren met iets anders! Door een kaartje voor het museum te kopen, kunt u niet alleen kennis maken met de geschiedenis van het chocoladespektakel, maar ook het proces van het maken van Belgische chocoladeschelpen, die over de hele wereld bekend zijn, observeren. Natuurlijk kun je niet zonder een proeverij!
Beurs:
Het moderne Beursgebouw is een van de meest karakteristieke gebouwen uit de periode van het Tweede Keizerrijk. Aanvankelijk was deze plaats een klooster en vervolgens een winkelgalerij. De bouw van de beurs begon bij decreet van Napoleon Bonaparte, maar het eerste gebouw was niet zo pompeus als zijn moderne tegenhanger. Gelukkig werkte de uitwisseling meer dan succesvol, en daarom verscheen het tweede project, maar al in de neo-renaissancestijl.
Toen ontstonden de krachtige zuilen in de pretentieuze Korinthische stijl, sierlijke kapitelen en metaforische beelden van België, die het driehoekige fronton sieren. Besteed speciale aandacht aan de sculpturale composities die op het dak staan. Ze zijn van Auguste Rodin, een van de grootste beeldhouwers van zijn tijd.
Kerk van St. Nicolaas
Dit is een van de vroegste kerken. De constructie dateert uit de twaalfde eeuw. De oude naam vermeldt ook de Beurs van Brussel, aangezien de kerk er niet ver vandaan ligt.De kerk van St. Nicolaas werd gebouwd op kosten van vissers die handel dreven in de naburige haven. De ambachtslieden hoefden niet alles opnieuw op te bouwen - ze begonnen gewoon met het optrekken van de muren op de oude fundamenten van de Romaanse kerk.
Vrijwel het hele moderne gebouw is een lappendeken die op verschillende tijdstippen verscheen. Dus de eerste toren met een enorme bel verscheen bijna onmiddellijk, maar de kapel van de Moeder Gods pas een paar eeuwen later. Na een verschrikkelijke storm van de veertiende eeuw bleven de koren hier. Kleine reconstructies vonden plaats tijdens de gevechten tussen protestanten en katholieken, die de kerk gedeeltelijk verwoestten, en na de Tweede Wereldoorlog, toen deze werd beschadigd door bombardementen.
Pee Girl en Delirium Bar
Deze bar is algemeen bekend bij de meest fervente fans van de amberkleurige drank. En het gelijknamige bier is zijn reputatie waardig - Delirium Tremens is meer dan eens officieel het beste bier in de geschiedenis geworden. De Europese barcultuur heeft hier haar helderste manifestatie gevonden. Op de menukaart staan meer dan tweeduizend biermerken, waardoor Delirium automatisch in het Guinness Book of Records mocht komen.
Tot nu toe heeft niemand geprobeerd deze status van de bar af te nemen. Hier proef je zowel klassieke biermerken als bier met banaan, chocolade en andere zoetigheden. De sfeer van deze kelder is ook kleurrijk - er zijn bierdeksels en mokken aan het plafond, en oude Engelse en Franse posters zijn aan de muren bevestigd. De bar bevindt zich aan de overkant van het Manneken Pis-beeld, een parodie op het Manneken Pis-beeld dat over de hele wereld bekend is.
Belgisch Stripcentrum
Het Stripmuseum is gehuisvest in een art nouveau-gebouw, ontworpen volgens de tekeningen van Victor Hort, de helderste vertegenwoordiger van zijn richting. Zoals je zou kunnen raden, verlichten de exposities de wereld van strips en animatie. Hier zijn de werken van alle uitstekende meesters van de kunst van het maken van strips, van de auteur van het populaire Tantin in België - Enge en eindigend met Peyot zelf.
Elke meester werd volledig gerespecteerd door aparte ruimtes toe te wijzen voor tentoonstellingen. Het materiaal wordt op een fascinerende manier gepresenteerd en daarom zal de tentoonstelling interessant zijn voor volwassenen vanuit cultureel oogpunt, en voor kinderen zal het een levendige onderdompeling zijn in de wereld van kleuren en actie. Ook was er in het museum plaats voor een animatiezaal, echter puur Belgisch.
Het museum heeft een leeszaal met een meer dan indrukwekkende collectie strips en een opleidingscentrum. De oprichters van het museum zijn Orta niet vergeten - er werd een aparte kamer voor hem toegewezen, dus als je wilt, kun je ook deze briljante architect leren kennen. Het museum organiseert regelmatig tijdelijke tentoonstellingen gewijd aan hedendaagse kunst.
Parkcomplex Laken
Laken is het mooiste gebied, ontstaan in een tijd dat de stad van puur koopman een politiek en cultureel centrum werd. Het was in het uiterlijk van deze wijk dat alle uitdrukking van die tijd het best tot uiting kwam. Tegenwoordig is het niet alleen een historisch centrum, maar ook een architectonisch en cultureel centrum. Bijzondere aandacht wordt traditioneel besteed aan het gelijknamige parkcomplex, op het grondgebied waarvan het Koninklijk Paleis van Laken (vandaag gesloten voor bezoek) zou kunnen worden gevestigd, zonder elkaar in verlegenheid te brengen; het Museum van het Verre Oosten, waarvan het complex een toren in Japanse stijl omvat, evenals een Chinees paviljoen, dat meteen een heel andere sfeer creëert; evenals bloemenkassen - een echte vluchtige kunst die keer op keer wordt herboren. Deze laatste zijn helaas maar één keer per jaar open voor bezoek.
Notre Dame de Laquén
De kerk Notre Dame de Laquin staat niet alleen bekend als een puur religieus gebouw, maar ook als het graf van alle Belgische vorsten. De eerste kapel werd gebouwd in de dertiende eeuw, maar tegen de negentiende eeuw was het volledig vervallen en was het niet langer mogelijk om er diensten in voort te zetten. De bouw van de nieuwe kerk werd toevertrouwd aan Joseph Poulart, toen een zeer jonge architect, die echter enige hoop toonde.
Hij benaderde met alle originaliteit de oprichting van een gotische tempel met een overvloed aan torentjes en torenspitsen. De oude kapel werd niet volledig vernietigd - de adder bleef ervan over, die later in een kapel werd veranderd. Er is nog een herinnering aan die donkere jaren - het beeld van de Maagd Maria, dat meer dan zeven eeuwen oud is. Dit werkelijk unieke stuk middeleeuwse kunst is een van de schatten van de kerk.
Tegenwoordig bevat de grafkelder de as van twintig vertegenwoordigers van de koninklijke dynastie. Er is ook een begraafplaats rond de tempel. Het doet enigszins denken aan de Franse Père Lachaise - allemaal dezelfde prachtige crypten en grafstenen van de beroemdste families en individuen.
Atomium
Op het eerste gezicht lijkt het metalen model van het ijzermolecuul niets meer dan een ander monument, een echo van de technische en wetenschappelijke revolutie van de twintigste eeuw, maar bij nader inzien blijkt het monument niet alleen enorm, het is kolossaal. Zo heeft elke bol een diameter van achttien meter, wat het mogelijk maakte om binnen in de tentoonstelling te komen en zelfs een minihotel waar het heel goed mogelijk is om te overnachten.
In de regel belichten alle tentoonstellingen die hier op de een of andere manier worden geopend, de problemen van de wetenschap. Zo vertelt een van de vaste tentoonstellingen over de geschiedenis van atoomenergie en haar toepassingen. Het Atomium is niet alleen een symbool en monument, maar ook een observatiedek. Het panorama van de stad met zijn tempels, paleizen en smalle oude straatjes strekt zich uit onder je voeten.
Mini Europa
Het idee om een museum te creëren met miniatuurmodellen van bekende architecturale monumenten is zeker niet nieuw, maar dit weerhield de Belgen er niet van om hun eigen versie van Mini-Europa te openen. Er zit een zekere ironie in de plaatsing ervan - een klein model van een heel stuk van de planeet verbergt zich in de schaduw van een enorm ijzermolecuul - het Atomium. Big Ben, het paleis van Westminster, de Akropolis van Athene en andere historische bezienswaardigheden worden afgewisseld met installaties op de helderste pagina's in het leven van Europa.
De uitbarsting van de Vesuvius, het stierengevecht in Sevilla en de gedenkwaardige dag van de val van de Berlijnse Muur werden hier weerspiegeld. In totaal worden hier meer dan driehonderd modellen verzameld en hun aantal blijft groeien.
