Wat komt er als eerste in je op als het om Argentinië gaat? Als je kennis van dit fenomenale Latijns-Amerikaanse land beperkt is tot concepten als voetbal, tango en indianen, dan moet je nadenken over een dringende aankoop van een ticket naar het hart van deze geweldige staat. Vandaag gaan we naar een van de meest exotische en charismatische plekken op aarde - de hoofdstad van Argentinië, de stad Buenos Aires.
Lees hoe en waar u goedkope vluchten kunt kopen in onze lifehack en hoe u zelf een reis naar Argentinië kunt plannen.
Oude kolonie in de Nieuwe Wereld
Tot voor kort werd Argentinië beschouwd als een onderontwikkeld land, wat je eigenlijk nauwelijks kan verrassen. Maar tegenwoordig worden toeristen geconfronteerd met een soort "perfecte" wereld van contrasten, waarin zowel de Spaanse wijken, die verbazen met hun bescheiden en tegelijkertijd ongewone architectuur, als het ultramoderne zakencentrum en de wolkenkrabbers naast elkaar bestaan.
Er is hier alles om de continuïteit van de tijdperken te voelen: arme wijken worden afgewisseld met rijke, de Spaanse cultuur is verweven met Indiase tradities. Geloof het of niet, het oude gedeelte van Buenos Aires doet sterk denken aan verschillende kleurrijke hoeken van de planeet tegelijk - de steden Parijs, Londen en Madrid. Tegelijkertijd hebben de nieuwe wijken niet alleen een ontwikkelde infrastructuur en indrukwekkende architectuur, maar ook rijke 'groene' gebieden, waaronder parken en boulevards met monumenten.
Degenen die de geschiedenis van Argentinië, dat vele jaren van koloniale heerschappij door de Spanjaarden heeft gehad, goed kennen, kunnen in de omringende overvloed gemakkelijk veel herinneringen aan die verre tijden vinden. Met name de ooit populaire lange en rechte straten die van de kust naar het centrale plein leidden, zijn bewaard gebleven.
La Boca
Er is iets te zien in de hoofdstad van Argentinië. De meest bekende plaats onder toeristen heet La Boca. Je hoeft alleen maar de straat van de wijk te betreden, geplaveid met straatstenen en tegels, en de ziel zal onmiddellijk vragen om te dansen, en de ogen zullen gretig de prachtige beelden absorberen die in elke vierkante meter worden weerspiegeld. Dansen, liedjes en pittoreske muren van gebouwen - dit alles zal niemand onverschillig laten voor de lokale schoonheden, die op hun eigen motief zijn gemaakt.
Als je ooit hoort dat La Boca een kunstmatig gecreëerd herkenningspunt is en niets te maken heeft met de cultuur van de Argentijnen, moet je er geen aandacht aan besteden. Zorg ervoor dat u wat tijd in uw reisschema neemt en geniet van een uniek gebied zoals nergens anders op de planeet. Talloze kunstenaars bieden u graag uitstekende landschappen op canvas aan. Onder het gepresenteerde assortiment bevinden zich zeer waardige exemplaren die een uitstekende aanvulling op uw persoonlijke verzameling kunnen worden.
Een soort "attractie in de bezienswaardigheden" van La Boca is Caminito Street, waar zich een geïmproviseerde galerij bevindt, waar lokale schilders dag en nacht hun meesterwerken creëren. En de sfeer zelf is verzadigd met tangoritmes, waarop talloze dansers midden op straat "pas" uitvoeren.
Maar het eerste dat in het oog springt van iedereen die in de "warme omhelzing" van La Boca valt, zijn de kleurrijke huizen. De verscheidenheid aan tinten en paletten is zo immens dat het lijkt alsof er hier geen twee identieke huizen zijn. Dit is echt een geweldige en, zonder overdrijving, lichte plek.
Nou, hoe kun je langs de souvenirwinkels gaan, waar je zulke wonderen kunt vinden die je de adem benemen. En elke toerist uit Rusland zal met verbazing en waardigheid voor zichzelf de aanwezigheid van een inheemse "nestpop" tussen de goederen opmerken, die al lang wortel heeft geschoten in Argentinië.
Als we ons wenden tot de geschiedenis van de regio, zal er geen limiet zijn aan verrassing. Vroeger, toen de stad een enorme haven was, waren er honderden hutten in de moderne straten van La Boca, waarvan de belangrijkste bewoners zwarte slaven waren. De moderne uitstraling van het gebied begon zich pas in de 19e eeuw te vormen, toen immigranten uit de Oude Wereld, voor het grootste deel Italianen, zich aangetrokken voelden tot deze plaatsen. Ze begonnen toen een unieke hoek te creëren, die tegenwoordig lijkt op een veelkleurig paradijs.
Maar dit is nu. In die tijd hadden de eigenaren gewoon geen verf van één kleur, dus moesten ze verschillende tinten gebruiken, waardoor een uniek ontwerp van gebouwen ontstond. Het dak, de deuren, ramen en muren hadden allemaal verschillende kleuren. Tegenwoordig is het onderhouden van dit soort gebied een traditie geworden. Daarom krijgen huizen in het La Boca-gebied elk jaar meer en meer nieuwe tinten.
Niet ver van La Boca ligt het stadion van het plaatselijke voetbalteam Boca Juniors, dat een rijke historie kent. Het team betrad voor het eerst het veld in 1905. Toen had het leeuwendeel van de spelers Italiaanse roots.
Ten slotte merken we op dat, ondanks zijn toeristische aantrekkingskracht en grote populariteit, het gebied zelf als een van de meest achtergestelde gebieden wordt beschouwd. Daarom wordt het niet aanbevolen om ver van het centrale deel van de straat La Boca - Caminito te gaan. En in het donker is het over het algemeen beter om niet te dromen, dwalend door de stille straten van het gebied.
Obelisk in Buenos Aires
Het centrum van Buenos Aires staat bekend om een andere attractie. De Obelisk wordt beschouwd als een eigenaardig symbool van de Argentijnse hoofdstad, die zich in het midden van het Plein van de Republiek bevindt. Het gerucht gaat dat op de plaats waar het monument nu staat, voor het eerst de vlag van het onafhankelijke Argentinië wapperde in de wind.
Het is moeilijk voor te stellen, maar meer recentelijk was de Obelisk het middelpunt van veel controverses. Het gerucht gaat dat werd voorgesteld om het helemaal te slopen. Maar tegenwoordig worden er niet alleen massale festiviteiten op het plein gehouden, maar ook bijna alle stadsvakanties.De Obelisk werd in 1936 gebouwd ter gelegenheid van de viering van de 400ste verjaardag van de oprichting van de hoofdstad. De bouw vorderde in een versneld tempo, waardoor de Obelisk in een maand klaar was.
Bossen van Palermo
Het is onder zo'n ongebruikelijke naam dat bijna het grootste park van Buenos Aires bekend is. Volgens de meest bescheiden maatstaven is het gebied maar liefst 400 hectare groot. De naam komt van het gebied waarin het zich bevindt. Er is nog een andere, officiële naam: het park van 3 februari.
Het park is vooral populair bij liefhebbers. Hier kun je niet alleen een pauze nemen van de vervelende ogen van vreemden, alleen zijn in de schaduw van enorme bomen op een afgelegen plek, maar ook gaan varen. Hiervoor zijn hier drie kunstmatige reservoirs aangelegd. Nou, kenners van de Argentijnse cultuur moeten zeker dat deel van het park bezoeken, dat het Park der Dichters wordt genoemd. Hier vindt u vele bronzen bustes van schrijvers en dichters, waaronder Jorge Luis Borges, William Shakespeare en vele anderen.
Interessant is dat de architect Julio Dormal en de stedenbouwkundige Jordan Kzeslow Visoki bij het maken van het project van de bossen van Palermo het wereldberoemde Bois de Boulogne in Parijs en het Londense Hyde Park als basis hebben genomen. In 1875 opende het park voor het eerst zijn poorten voor bezoekers.
Welnu, met het begin van de 20e eeuw kreeg het park een nieuw landschap en niet alleen projecten. Bezoekers hadden de gelegenheid om tijd door te brengen met een bezoek aan het planetarium, de botanische en zoölogische tuinen en de rozentuin. Het idee is bedacht door landschapsontwerper Carlos Theis.Stel je voor, er groeien zo'n 12 duizend rozen in de rozentuin! Wat een prachtig gezicht opent zich voor haar bezoekers op het moment dat de "koningin der bloemen" in honderden verschillende tinten bloeit! De belangrijkste attractie van het park is 's werelds grootste Japanse tuin, die alleen buiten het Land van de Rijzende Zon te vinden is.
Vanwege de unieke inhoud zijn Palemar-bossen niet alleen populair bij bezoekers, maar ook bij de lokale bevolking die graag tijd doorbrengt in de gezegende schaduw. Jonge ouders wandelen met hun kinderen, laten de kinderen wennen aan de plaatselijke schoonheid en wekken liefde voor de natuur en hun geboorteland op. Nou, iedereen heeft al lang de lokale plaatsen gekozen voor buitenevenementen en gewone picknicks voor het weekend.
Misschien is de enige twijfelachtige kwaliteit van het park de aanwezigheid van groepen travestieten die te hardnekkig proberen kennis te maken met voorbijgangers. Maar zelfs dit kan de levendige indrukken van zelfs niet een lang verblijf in het groene bos niet bederven.
Theater "Kolon"
Een ander opvallend herkenningspunt van de Argentijnse hoofdstad is het Colon Opera House. De naam vertaalt zich als "Columbus" en herinnert aan wiens eer dit architecturale fenomeen werd gebouwd. Het theater is opgedragen aan de ontdekker Christoffel Columbus.
Dit is niet alleen een unieke architecturale structuur, maar ook een echte reden voor de trots van alle inwoners van de belangrijkste Argentijnse stad. Het theater wordt niet tevergeefs beschouwd als het centrum van klassieke muziek, evenals de verblijfplaats van opera in heel Latijns-Amerika. Het is de moeite waard om het gebouw te bezoeken, zelfs als je geen fervent fan bent van deze kunststroming.
Het gebouw van het theater geeft duidelijk het gebruik van de renaissancestijl aan, die ook het interieur begeleidt. In 2010 onderging het theater een wereldwijde renovatie, die samenviel met de 200ste verjaardag van de onafhankelijkheid van Argentinië. De meest populaire werken die regelmatig binnen de muren van dit prachtige gebouw klinken, zijn composities van Russische klassiekers. Het is moeilijk in woorden uit te drukken hoe eerbiedig de lokale bevolking is voor klassieke muziek, die is gemaakt door de grote Russische componisten.
Argentijnen zijn altijd beschouwd als fervente operafans. Daarom hebben kunstinstellingen als het Colon Theater hier een speciale relatie. Elk jaar, vanaf het allereerste begin van de 19e eeuw, zijn hier tientallen operavoorstellingen gehouden.
Wat het hoofdpodium betreft, werden de eerste stenen van het gebouw in 1856 gelegd. En weinig gewone toeristen weten dat de hoofdauteur van het Colon-theaterproject Carlos Pelegrini was, wiens zoon voorbestemd was om in de toekomst de hoogste staatspost te bekleden. Toen het theater klaar was, was een van de eerste uitvoeringen op het podium de wereldberoemde opera van het Italiaanse genie Verdi "La Traviata".
Misschien wel het belangrijkste voordeel van het theater is de gewoonweg fenomenale akoestiek, die veel plezier geeft bij het aanschouwen van de actie die zich op het podium ontvouwt. En onder de sterren van de wereld die op het grote podium optraden, zijn er namen als F. Chaliapin, E. Caruso en Luciano Pavarotti.
Tegenwoordig biedt de theaterzaal plaats aan 2500 toeschouwers. Na de laatste constructie verschenen er staanplaatsen, die extra accommodatie voor operaliefhebbers mogelijk maken tot een maximum van 1000 personen.
Elke toerist heeft de mogelijkheid om de grandioze structuur te bezoeken als onderdeel van een excursie. De kosten van de tour bedragen gemiddeld $ 30, wat door de lokale normen als een erg duur plezier wordt beschouwd. Maar voor een kaartje moet je van 10 tot 400 dollar "opmaken". Het hangt niet alleen af van de plaats in de zaal, maar ook van de betekenis van de voorstelling zelf.
Recoleta begraafplaats
Beëindig de recensie op de Recoleta-begraafplaats. Het lijkt erop, hoe kan zo'n plek worden vergeleken met de hierboven genoemde bezienswaardigheden? Maar alles is niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt. Het feit is dat elke crypte op zijn grondgebied zelf een echt kunstwerk is.
Wat is de lijst van beroemde persoonlijkheden die hier begraven liggen, wiens bijdrage aan de ontwikkeling van stad en land moeilijk te overschatten is. Een tiental presidenten, veel politici en culturele figuren, maar ook wetenschappers en gewoon ereburgers vonden hier eeuwige rust.
Op het eerste gezicht lijkt het erop dat alle chic die alleen in Argentinië te vinden was, hier is verzameld. Rijke graven met unieke decorelementen in de vorm van zuilen en monumenten, alsof ze met elkaar concurreren, proberen de verbeelding te verbazen met hun bizarre vormen.
Helaas vallen veel graven geleidelijk in verval en vernietiging. Dit komt doordat de nabestaanden van de overledene ook zijn overleden of vertrokken en er niemand anders is om voor de graven te zorgen.
